در بیشتر مواقع فکر کردن زیاد دربارهی امور بی ارزش، ذهن رو اونقدر مشغول می کنه که همینطور پشت سر هم مشکلات جدیدی رو خلق می کنه و خودشو توش غرق می کنه؛ مشکلاتی که در واقعیت حتی شاید وجود ندارند و نتیجه ی تداوم این رفتار، چیزی جز افسردگی برای انسان در پی نداره.
به هر حال، همه ما کم و بیش در زندگی، گاهی احساس خستگی و اندوه می کنیم؛ مهم اینه که خودمون رو به دست احساسات ناخوشایند زندگی نسپاریم و روح مون رو با ارتباط با خداوند متعال، از این گردنه ها عبور بدیم
10 روزی طول کشید تا این که روی شاخ و برگ درخت گلابی، وسط باغِ بزرگِ خانه ایی روستایی، آشیانه ی عشقش را استادانه برپا کرد. با منقار کوتاه و قوی اش، آن قدر علف های خشک و باریک و رشته ها و ساقه های گیاهان را در هم بافت تا این که بالاخره، لانه، شکل و فرم دلخواهش را به خود گرفت. آشیانه ایی گرم وکوچک و فنجانی، پوشیده از پرهای نرم و لطیف. جایی که باب طبع هر پرنده ی ماده ایی بود.
جفتش را که به لانه آورد، دیگر آرام و قرار نداشت. سربار دیگران بودن را نمی پسندید. مشق فقر و تنگدستی نمی کرد و به جای آن، در طلب روزی حلال برای اهل و عیال، به کارهای سخت و خطرناک تن می داد.
هر روز از صبح زود، با زحمت زیاد، دانه های آفتابگردان و گل رنگ و ات شیرین گوشت را از دور و بر باغ جمع می کرد و به آشیانه می برد. گه گاه با تهیه ی شاهدانه و میوه های وحشی از نقاطی دوردست، سعی داشت بر اهل و عیال، توسعه دهد و این کار را یک ارزش می دانست . تفریحات سالم و کم خرجی مثل بازی در گرد و خاک و حمام آب و آواز هم همیشه در برنامه ی هفتگی اش برای خانواده بود.
تنوع رنگ و جلای پر و بالش به کنار؛ اما همین عملکردش، به صورتش نیز نورانیتی خاص بخشیده بود، به گونه ایی که در بین چرخ ریسک ها چونان مهتاب می درخشید.
عن أبی جعفر (علیه السلام) قال: مَنْ طَلَبَ الرِّزْقَ فِی الدُّنْیَا اسْتِعْفَافاً عَنِ النَّاسِ وَ تَوْسِیعاً عَلَى أَهْلِهِ وَ تَعَطُّفاً عَلَى جَارِهِ لَقِیَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ و َوَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَیْلَةَ الْبَدْرِ؛
امام باقر (علیه السلام) فرمود: شخصی که در راه کسب رزق حلال سعی و تلاش می کند- تا دست نیاز به سوی مردم دراز نکند و اهل و عیال او در آسایش باشند و به همسایگان خود رسیدگی نماید- او در روز قیامت در حالی خداوند عزّ وجلّ را ملاقات می کند که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد.کافى، ج5، ص78
گرمای لبخندی با طراوت بر سر و صورت خاکی و رنگ پاشیده اش نشسته بود. درخشش برق امید و انگیزه، چشمان درشت سیاهش را در بر گرفته بود. با دست های کوچکش، چوب غلتک نقاشی را درون سینی رنگ می زد و بر روی دیوارهای قدیمی و رنگ و رو رفته محله می کشید. ناصر 12 سال بیشتر نداشت اما در کنار مش رسول 54 ساله و امید رضای 5 ساله، برای زیباسازی محله، مردانه تلاش می کرد و عرق می ریخت.
محله شان یکی از محله های بافت فرسوده و کم برخوردار شهر بود. جایی که انگار در میان انبوه مشکلات شهری، به کلی از خاطر مسئولین مربوطه رفته بود.
فاضلاب سطحی بر روی زمین جاری و آلوده به زباله های شهری بود. بهداشت شهری در معرض خطری جدی قرار داشت. محل انباشت زباله ها در نزدیکترین نقطه ی در دسترس مأموران شهرداری بود و بوع نامطبوع آن، همه ی خیابان ها و محله های اطراف را پر کرده بود.
پیاده روها کاملا فرسوده شده بودند و عابران پیاده نه تنها از قدم زدن در آن ها لذت نمی بردند، بلکه هر از گاهی پای یکی شان در میان چاله چوله ایی گیر می کرد و دست و پایی هم می شکست.
حاج حسین، معتمد محله، هرچند غفلت مسئولین را سزاوار نمی دانست اما معتقد بود که مردم نباید در این آسیب زندگی کنند و منتظر بمانند تا کسی به دادشان برسد. این بود که پیشقدم شد و برای حل مشکلات محله، کمر همت بست.
در مدت کوتاهی توانست مردم را نیز با خود همراه کند و از ظرفیت های افراد مختلف محل، برای حل مشکلاتی نظیر آسفالت محله ، پیاده رو سازی و تأمین مصالح مورد نیاز استفاده نماید. با مشارکت مردم، ابتدا طرح های کم هزینه در دستور کار قرار گرفت. از جارو زدن خیابان ها و زدودن گرد و خاک از چهره ی محل، تا نقاشی درب خانه ها و دیوارهای مجاور، تا استفاده از لاستیک های کهنه و بطری های خالی برای درخت کاری و گل کاری در نقاط مختلف محل تا تلاش در جهت کاهش تولید زباله و بازیافت آن ها.(1)
در محله ی آنان، قصه دیگر تنها قصه ی پاکسازی و نونوار سازی محله نبود. قصه، قصه ی امید به آینده و نگاه پر از شادابی و طراوت در چهره ی معصوم کودکان و نوجوانان محله بود.(2)
پی نوشت:
1). پس از انقلاب، مردم در مسابقه ی خدمت رسانی در حوادث طبیعی و کمبودهای اجتماعی مشتاقانه شرکت می کنند. ( متن بیانیه، ص 6، پارگراف1)
2). در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید این نخستین و ریشه ایی ترین جهاد شماست. ( متن بیانیه، ص 9، پارگراف1)
#گام-دوم
#بیانیه-گام-دوم-انقلاب
درباره این سایت